จำนวนชิ้น | ส่วนลดต่อชิ้น | ราคาสุทธิต่อชิ้น |
{{(typeof focus_pdata.price_list[idx+1] == 'undefined')?('≥ '+price_row.min_quantity):((price_row.min_quantity < (focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1))?(price_row.min_quantity+' - '+(focus_pdata.price_list[idx+1].min_quantity - 1)):price_row.min_quantity)}} | {{number_format(((focus_pdata.price_old === null)?focus_pdata.price:focus_pdata.price_old) - price_row.price,2)}} บาท | {{number_format(price_row.price,2)}} บาท |
คงเหลือ | ไม่จำกัด ชิ้น |
จำนวน (ชิ้น) |
- +
|
ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า ซื้อเลย หยิบลงตะกร้า คุณมีสินค้าชิ้นนี้ในตะกร้า 0 ชิ้น
|
|
|
|
คุยกับร้านค้า | |
{{ size_chart_name }} |
|
หมวดหมู่ | Narikasaii Publishing |
สภาพ | สินค้าใหม่ |
เพิ่มเติม | |
สภาพ | สินค้ามือสอง |
เกรด | |
สถานะสินค้า | |
ระยะเวลาจัดเตรียมสินค้า | |
เข้าร่วมโปรโมชั่น | |
ข้อมูล |
น้ำหนัก
บาร์โค้ด
ลงสินค้า
อัพเดทล่าสุด
|
รายละเอียดสินค้า |
บัวหลง
“...ศิวเศขรผู้นั้นเป็นคู่แท้ มิต้องกลัว คู่กันแล้วมิแคล้วกัน...” คือคำกล่าวของยายเฒ่า เมื่อถึงคราที่ ‘เจ้าบัวงาม’ เจ้าน้อยแห่งภุมริกา ต้องเข้าพิธีศาสน์ เลือกคู่ แลปักใจเลือกรัก ‘องค์จันทร์’ เจ้าหลวงแห่งศศิมณฑล แม้นถูกตราหน้าว่าผิดผีให้เสียเกียรติ เพียงเพราะคนพาลที่ไม่สมใจ แต่ไม่เป็นอุปสรรคของใจรักเลย “บัวใดเล่าจักงามเท่าบัวงามของข้า” เมื่อได้รู้ว่า รัก เป็นเช่นไร ไฉนเลยจะต้องไม่ยอมรับ ชมนาด “...ชมนาดเย้ายวนส่งกลิ่น ภุมรินหลงใหลคะนึงหา บดขยี้พวงเจ้าด้วยกามา เสน่หายั่วใจให้ติดตรึง...” รักแรกพบ นั่นคือความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับ ‘เจ้าหลวงภุมริน’ เพียงได้พบสบตากับ ‘ชมนาด’ ด้วยเหตุแห่งริษยา ทำให้เจ้าหลวงหนุ่มได้เป็นเจ้าของดอกไม้งาม จะต้องทำอย่างไรหนอ ถึงจะได้ใจน้องน้อยมาครอบครอง “ใยเจ้าจึงชอบหลบหน้าพี่นักเจ้าชมนาด นี่ผัวหนา” เพราะความรู้สึก รัก ก็คือ รัก มิอาจห้ามใจให้หลงใหล และเมื่อรักย่อมหวงแหน ไม่ยอมยกให้ใครทั้งสิ้น “...แม่นางปิ่นเจ้ามีมารยา ข้าก็มีเช่นกันแลดูซิ...พระภัสดาจะทรงเชื่อใคร เจ้า หรือ เมียรักเยี่ยงข้า...” “บัวงามแก้วตาแห่งภุมริกา หากแต่บัดนี้เป็นดวงใจแห่งศศิมณฑล” ภุชงค์ ‘เจ้าแสงแรก’ แม้นมียศถาบรรดาศักดิ์เป็นถึงโอรสองค์เล็กของเจ้าหลวงแคว้นการเวก แต่กลับถูกเลือกปฏิบัติราวกับข้าหลวงก้นครัว ถูกรังแกให้เจ็บช้ำน้ำใจนับครั้งมิถ้วน ทั้งชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นเจ้าน้อยการเวกถูกทิ้งขว้างจนบอบช้ำ เพียงเพราะมารดาเป็นสนมต่ำศักดิ์ ... เพราะฤทธิ์น้ำจัณฑ์ผสมหญ้าเสน่ห์ เป็นเหตุให้ ‘องค์ภุชงค์’ รัชทายาทแห่งแคว้นภุมริกา ต้องตกอยู่ในสภาพที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงและต้องรับผิดชอบเจ้าน้อยแห่งการเวก เพื่อมิให้เสื่อมเกียรติ แต่ใครจะรู้ว่า ลำพังฤทธิ์หญ้าเสน่ห์มิได้ทำให้ชายสูงศักดิ์ลุ่มหลงมัวเมาได้เท่ากลิ่นแก้วหอมหวานจากกายบาง “...พี่มิทิ้งเจ้าดอก เจ้าแสง มิมีวัน พี่จักทิ้งดวงใจของตนเองได้อย่างไรเจ้า...” ![]() |
เงื่อนไขอื่นๆ |
|
Tags |